czwartek, 18 września 2014

Ida idzie do stoików

Cytuję :

                     7 zasad filozofii stoickiej
W dzisiejszym świecie istnieje o wiele większe prawdopodobieństwo spotkania cynika lub sceptyka, niż dobrego, poczciwego wyznawcy stoicyzmu. Z jednej strony, trudno się temu dziwić, skoro rzeczywistość nas nie zadowala, ludzie zawodzą, a do tego cały czas stajemy przed wyzwaniami, którym nie potrafimy podołać. Ponadto, zazwyczaj kroczymy przez życie pośród otaczających nas obłudy oraz chamstwa, więc jesteśmy znerwicowani. Z drugiej jednak strony, to właśnie w takich okolicznościach najbardziej przydaje się odpowiednia postawa i konsekwentnie wdrażana filozofia, która pozwoli odnaleźć równowagę.

 1. Żyj w zgodzie ze światem

Stoicy zakładają istnienie logos, naturalnego porządku świata, prawa, któremu człowiek powinien się podporządkować, aby osiągnąć szczęście. Nie ma więc sensu buntować się przeciwko temu, co nas w życiu spotyka. Prawdziwy stoik płynie z prądem, daje się ponieść temu, co przygotował dla niego świat. Jest to możliwe, gdy osiągnie się cnotę, rozumianą przez starożytnych jako dobro i szczęście. Człowiek cnotliwy, to człowiek dobry, szczęśliwy, kierujący się etyką i doskonalący swoją moralność. Taki człowiek nie poddaje się złym emocjom i jest w stanie osiągnąć wewnętrzną harmonię, którą nie zachwieje żadne nieszczęście.

 2. Nie zatracaj się w ani w porażkach, ani w szczęściu

Niepowodzenia, które cię dopadają nie powinny mieć większego wpływu na twoje życie. Brzmi to trochę utopijnie, ale w gruncie rzeczy trzymanie się tej zasady może naprawdę ułatwić wiele spraw i oszczędzić nam niepotrzebnych cierpień. Reguła ta wynika z przekonania, że natura jest nieustępliwa i w taki też sposób dąży do zaprowadzenia określonego porządku rzeczy. Nie ma sensu więc przeciwstawiać się naturze. Taki bunt jest równoznaczny z porażką. Innymi słowy, jeśli  lub wyrzucono cię z pracy, nie ubolewaj nad tym, bo z pewnością ma to jakiś sens. Trzeba ze spokojem przyjmować to, co otrzymujemy od życia. Ma to jednak drugą stronę medalu – z wygranej na loterii, czy z nowej posady także powinniśmy się cieszyć z umiarem.

 3. Panuj nad emocjami

Może się wydawać, że powyższe wytyczne jak na razie sprowadzają się do tego, aby być biernym i poddawać się temu, co przygotowała dla nas nieobliczalna natura i jakaś złowroga materia. Nic bardziej mylnego. Stoicy nie zachęcają do tego, aby ludzie stali się apatycznymi oportunistami bez własnego zdania.  Co prawda stoicy antyczni dążyli do osiągnięcia apathe, pojęcie to nie ma jednak nic wspólnego ze współczesnym znaczeniem pojęcia „apatia”. Apathe to stan ducha, w którym następuje harmonijny przepływ emocji. Jest przeciwieństwem pathe, a więc stanu, w którym dominują złe emocje. Według stoickiej tradycji duchowej, człowiek cały czas znajduje się w pewnym staniem emocjonalnym, a jego zadaniem jest dążenie do owej harmonii. Dlatego zarówno smutek, jak i nadmierna radość nie są dobre dla ludzkiej duszy.

 4. Angażuj się

Prawdziwy stoik to człowiek zaangażowany we właściwe działania. Właściwe, czyli służące szczytnym celom oraz osiąganiu cnoty. Dzięki temu możliwe jest życie w harmonii i szczęściu, nawet, jeśli pożądanego celu nie uda się zrealizować lub sprawa jest z góry przegrana. Zaangażowanie w otaczającą rzeczywistość oraz świat w ogóle, a także w życie innych ludzi jest więc tym, co przynosi stoikowi spełnienie i pozwala mu się doskonalić.

 5. Porzuć zbytek

Luksusy są nam niepotrzebne, bo tylko oddalają nas od duchowej strony życia. Stoik nie potrzebuje cudownego apartamentu, drogiego samochodu, dużej ilości pieniędzy, ani wszelakiego zbytku w postaci materialnej. Nie chodzi o to, aby zamieszkać pod schodami, niczym średniowieczny asceta, ale o to, by rzeczy, które posiadamy nie odwracały naszej uwagi od spraw rzeczywiście istotnych.

 6. Skupiaj się na tym, co ważne

Człowiek, który zbytnio skupia się na rzeczach doczesnych i błahych sprawach codzienności, nie widzi prawdziwego piękna życia, które płynie z samego faktu istnienia. A to przeszkadza mu w osiąganiu spełnienia wewnętrznego. Powinniśmy pogłębiać świadomość własnego istnienia i cieszyć się nim w każdym momencie.

 7. Bądź optymistą

Co stoi na przeszkodzie, aby kierował nami optymizm, skoro potrafimy już wykaraskać się z nieszczęśliwych wydarzeń i nie mogą one zachwiać naszym wewnętrznym spokojem? Nic. Dr Tomasz Mazur z Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego oraz założyciel Centrum Praktyki Stoickiej, wymienia optymizm jako jeden z pierwszych powodów, dla których warto wybrać stoicyzm jako życiową postawę. – Stoicyzm wyraża głęboką wiarę w możliwości człowieka. Nasze szczęście, harmonia, duchowe spełnienie znajdują się w naszym zasięgu. Musimy tylko nad tym pracować. – na tym według niego polega optymizm w stoicyzmie.
__
Żródło:
http://elabmag.pl/article/61-7-zasad-filozofii-stoickiej,-ktore-powinienes-wprowadzic-w-zycie 

Inne linki:

Wywiad z Agnieszką Robson-Bielik:
http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,114757,16631794,Marek_Aureliusz__Kochaj__ale_bez_przesady.html

Wywiad z Piotrem Stankiewiczem autorem książki   Sztuka życia wg stoików

http://wyborcza.pl/magazyn/1,140070,16449167,Jak_zyc_szczesliwie_.html

==================================================================

Tak. To jest to czego Idzie teraz potrzeba.

Nazywa się stoicyzm. Zadanie na dziś - czytać, uczyć się i próbować stosować w życiu. Choć łatwo nie będzie, to próbować trza!

Niech żyje Marek Aureliusz! Niech przybywa stoików.


I niech nie zabraknie słoików!

Stroików, słowików i śpiewników też.